در آیات و روایات به طور گسترده بر این نکته تاکید شده است که: ذکر و یاد خدا باعث
آرامش قلبها و نشاط روحی شده و مهمترین و مؤثرترین داروی شفابخش بر
علیه عفونتهای روحی و روانی است.
بسیاری از ما نماز به پا میداریم.
تسبیحات و اذکار و ادعیه را مرتب بر زبان جاری میسازیم امّا آرامش
و اطمینان قلبی حاصل نمیشود. چرا؟
برای پاسخ به این سؤال مطالب ذیل را با هم مرور میکنیم:
1- ذکر خدا حتی اگر در زبان جاری میشود و در قلب وارد نشود، بدون اثر مطلوب نخواهد بود. زبان با ذکر از زیاده گویی باز میایستد و کم کم بر سایر اعضای وجود انسان مؤثر واقع میشود بنابر این ذکر زبانی را نباید دست کم گرفت.
2- ذکر، ضد غفلت است، خروج از اشتغالات روزمره است، خود و دنیا را مستقل ندانستن و همه خوبیها و زیباییها را از او (خدا) داشتن، خدا را در همه جا حاضر و ناظر دانستن، محتوا و جهت و محصول ذکر است.
3- ذکر نباید در زبان محدود شود. این آسانترین و کم هزینهترین ذکر است. ذکر سایر اعضای بدن یعنی از چشم و گوش و زبان و دست و پا و ... در جهت و مسیر حکمت و فلسفه خلقت آنها بهره بردن. چگونه است که در حضور کودکی 10 ساله حیا میکنیم و گناه نمیکنیم، امّا در محضر خدا که خالق همه انسانهاست (خدای ناخواسته) بی حیایی میکنیم و دروغ میگوییم و زبان را ضایع میکنیم.
کفران نعمت یعنی استفاده نادرست از نعمتها. کفران نعمت عذاب شدید اضطراب و استرس و دلهره و غم و اندوه مبهمی است که اغلب دامنگیر انسانی میشود که از نعمتهای خدادادی در جهت مطلوب و مشروع بهره نمیگیرند. ذکر واقعی احترام و اکرام والدین، خدمت به خویشان و صله رحم، تربیت صحیح فرزندان، کنترل خشم و عصبانیت و پرهیز از تجسس در زندگی دیگران، تابع غرایز نبودن، بخشش و عفو، خوشرویی و مدارا را به دنبال دارد.
با این همه وقت برای ذکر و راز و نیاز و مسجد و محراب و زیارت و دعا و تلاوت قرآن که از سادهترین نوع عبادات محصور میشوند چقدر حاضریم برای دیگران در رفع مشکلات دوستان و خویشان و شهروندان دقت و پول و هزینه اختصاص دهیم؟ خشم خود را کنترل کنیم. محبت بیشتر، ذکر زبانی و عبادات مناسکی (حج، نماز و روزه و ...) برای به رنگ خدا نزدیک شدن و به صفات الهی خود را متعهد دانستن است. همه صفات خدایی را که در نماز و ادعیه و اذکار به زبان جاری میسازیم (صبور، حلیم، قادر، هادی، مهربان، بخشنده، ...) باید در خود ایجاد و تقویت کنیم.
سالها نماز بخوانیم و بارها به مکه و مدینه و کربلا و مشهد مشرف شویم. امّا از اختصاص کمترین وقت و هزینه و حوصله و خدمت برای مردم (بدون مزد و توقع دنیایی) دریغ کنیم؛ به ذکر واقعی نرسیدهایم. از صفات خدایی و خداگونه شدن دور شدهایم.
4- ذکر نباید وسیله و مقدمه غرور و تکبر در حوزه دینداری شود. کم نیستند کسانی که ذکر و دعا و عبادات فردی را بزرگ شمرده و در دام شیطان نفس گرفتار شده و در گرداب غفلت فرو میغلتند.
رذایل و فضایل در یکجا جمع نمیشوند. تا بت های ذهنی و قلبی و فکری را از ذهن و زندگی خود فرو نریزیم و تا دیو غرور و خودپسندی و خود را بر دیگران ترجیح دادن را از خانه دل بیرون نیندازیم فرشته با خدا بودن و هم نشینی با خوبان نصیبمان نخواهد شد. دیو چو بیرون رود فرشته در آید.
ذاکران و دینداران واقعی با عنیّت و تأکید عملی بر این آموزهها به آرامش میرسند. آرامش و نشاط روحی که از موهبتها و نعمتهای بسیار زیبا و ارزشمند الهی است با زشتیهای اخلا قی یکجا جمع نمیشوند.
5- بخشندگی و مهربانی و صبوری و خدمت به اهل خانه و اجتماع و همه اینها با خلوص نیت و صداقت قطعاً و یقیناً موجب آرامش و شادابی روحی و روانی خواهد شد.
عمل جسم است و نیت روح – جسم بدون روح جنازهای بیش نیست و باید دفن شود. چرا که تعفن آن موجب بیماری و خسارت فراوان خواهد شد. ذکر زبانی و عملی یعنی عبادت راستین، و عبادت راستین یعنی تحقق این دعای قرآنی «رَبِّ اَدخلنی مُدخَل الصدق و اخرجنی مُخرج الصدق» – آغاز و حین و پایان هر رفتار و گفتاری میبایست با یاد خدا و برای خدا باشد. عمل کم با نیت خدایی زیاد و عمل زیاد با نیت غیر خدایی کم و بلکه مضّر خواهد بود.
نوشیدن یک لیوان آب به سه نفر پیشنهاد شد. هر سه نفر از نوشیدن خودداری کردند. عمل یکی بود، امّا نیت هر سه متفاوت بلکه متضاد بود. اولی گفت: نمیخورم چون از کسی که آب به دستم میدهد متنفرم (قهر و کینه) دومی گفت: نمیخورم چون تشنه نیستم (خنثی) سومی گفت: نمیخورم چرا که نفر بعدی از من تشنهتر است (از خود گذشتگی) عمل یکسان بود اما با سه رویکرد و سه نیت کاملاً متفاوت. هر نیتی متناسب با درجه و مرتبهاش، انسان را به همان مقام میرساند.
پس در گفتار و رفتار نیت نباید غیر خدایی باشد تا ذکر (یاد خدا) و عبادت محسوب شده و موجب آرامش شود. اینجاست که قرآن کریم میفرماید: «الا به ذکر الله تطمئنَّ القلوب» یاد خدا آرامش قلبهاست.
6- مثبت اندیشی و تکیه و تأکید و توجه و تمرکز بر خوبیها و جنبههای مثبت زندگی موجب آرامش و شادابی مؤمن خواهد شد. انسان متدین اهل ذکر و راز و نیاز همیشه و همه جا به جهت شاکر بودن همچون پروانه، گلها را میبیند و میپسندد و همنشین خود میسازد. لذا (کمال همنشین در او اثر میکند) و به رنگ گلها در میآید زیبا پسند زیبا میشود. زیبا میبیند و زیبا زندگی میکند. بنابر این با یاد خدا به یاد زیبایی و خوبی باشیم تا ذهن و زبان و زندگیمان زیبا و آرامش بخش شوند.
7- امروزه افسردگی، اضطراب، وسواس، استرس از جمله بیماریهای مدرن در جهان میباشند که موجب افزایش روز افزون مرگ و میر و بیماریهای جسمی گاهی لاعلاج شدهاند. و ریشه اصلی بسیاری از این بیماریها حرص و ولع و در جمع آوری ثروت، دلبستگی و وابستگی به نام و مقام و اعتبارات اجتماعی، بدون تکیه و توکل به خداست. ذکر و یاد خدا اگر توأم با قناعت و ساده زیستی و زهد باشد. توصیههای آرامش و پویایی و پایایی را فراهم میسازد و گرنه لقلقه زبان خواهد بود.
8- دانش باعث آرامش میشود، و انسان مؤمن و قرآنی و اهل ذکر و نماز نمیتواند به علم و دانش بی توجه باشد. آموختن مهارتهای زندگی، روشهای تربیت صحیح فرزندان، آموختن نحوه ارتباط با دیگران، تکنیکهای کنترل استرس و مدیریت و مهار مشکلات سازندگی، باعث خروج از بلاتکلیفی و جهل و خرافات که از اصلیترین عوامل ناآرامی و ناخرسندی در زندگی به شمار میآیند خواهد شد.
پس اهل نیایش با دانش به آرامش میرسند. دو بال پرواز برفراز مشکلات زندگی دانش است و نیایش.
میخواهم داناترین باشم
فرمود:از خدابترس...
میخواهم از خالصان درگاه خداباشم
فرمود:شب و روز قرآن بخوان...
میخواهم از دشمن به من آفتی نرسد
فرمود:به خدا توکل کن...
میخواهم عمر من طولانی باشد
فرمود:صله ی رحم کن...
میخواهم فردابی قیامت ایمن باشم
فرمود:میان شام و خفتن به ذکر خدا مشغول باشم...
میخواهم به آتش دوزخ نسوزم
فرمود:چشم و زبان خود را ببند...
گناهانم به چه چیزی پاک میشود؟
فرمود:به تضرع در درگاه خداوند...
میخواهم روزی من وسیع گردد
فرمود:همیشه با وضو باش...
میخواهم خدای تعالی را درنماز حاضر بیابم
فرمود:در وقت ساختن وضو دقت کن...
میخواهم گورم تنگ نباشد:
فرمود:مداومت کن برسوره ی تبارک...
میخواهم مال من بسیار باشد
فرمود:مداومت کن به سوره ی واقعه در هر شب
میخواهم همیشه در سایه ی حق باشم
فرمود:با خلق خدا نیکی کن...
بهترین دوست، خداست، او آن قدر خوب است که اگر یک گل به او تقدیم کنید
دسته گلی تقدیم تان می کند و خوب تر از آن است که اگر دسته گلی
به آب دادیم، دسته گل هایش را پس بگیرد.
- خداوند، گوش ها و چشم ها را در سر قرار داده است تا تنها سخنان و صحنه های
بالا و والا را جست و جو کنیم.
- خود را ارزان نفروشیم، در فروشگاه بزرگ هستی روی قلب انسان نوشته اند:
قیمت=خدا!
- این همه خود را تحقیر نکنید، خداوند پس از ساختن شما به خود تبریک گفت.
- وقتی احساس غربت می کنید یادتان باشد که خدا همین نزدیکی است.
- یادمان باشد که خدا هیچ وقت ما را از یاد نبرده است.
- کسی که با خدا حرف نمی زند، صحبت کردن نمی داند.
- آنکه خدا را باور نکرده است، خود را انکار کرده است.
- کسی که با خدا قهر است، هرگز با خودش آشنی نمی کند.
- خدا بی گناه است در پروندۀ نگاه تان تجدید نظر کنید.
- ما خلیفه ی خداییم، مثل خدا باشیم، قابل دسترس در همه جا و همه گاه.
- آنکه خدا را از زندگیش سانسور کند همیشه دچار خود سانسوری خواهد بود.
- خدا از آن کس که روزهایش بیهوده می گذرد، نمی گذرد.
- بیهوده گفته اند تنها «صداست» که می ماند، تنها «خداست» که می ماند.
- روزی که خدا همه چیز را قسمت کرد، خود را به خوبان بخشید.
- برای اثبات کوری کافیست که انسان چشم های نگران خدا را نبیند.
- شکسته های دلت را به بازار خدا ببر، خدا، خود بهای شکسته دلان است.
- به چشم های خود دروغ نگوییم، خدا دیدنی است.
- چشم هایی که خدا را نبینند، دو گودال مخوفند که بر صورت انسان دهن باز کرده اند
- امروز از دیروز به مرگ نزدیک تریم به خدا چطور؟
-اگر از خدا بپرسید کیستی؟ در جواب «ما» را معرفی خواهد کرد!
ما بهترین معرف خداییم، آیا اگر از ما بپرسند کیستی؟ خدا را معرفی خواهیم کرد؟
- وقتی خدا هست هیچ دلیلی برای ناامیدی نیست.
- آسمان، چشم آبی خداست، نگران همیشه ی من و تو.
- خداوند سند آسمان را به نام کسانی که در زمین خانه ندارند امضا کرده است.
- خدایا پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گرساز
تا فریب زرق و برق عالم خاکی مرا از یاد تو دور نکند.
و نیز از مرحوم آقامیرزا محمود شنیدم که فرمود در نجف اشرف مرحوم آقا شیخ محمد حسین
قمشه اى که از فضلا و تلامیذ مرحوم سید مرتضى کشمیرى بود مشهور شده بود که
((از گور گریخته )) و سبب این شهرت چنانچه از خود آن مرحوم شنیدم این بود که ایشان
در سن هیجده سالگى در قمشه به مرض حصبه مبتلا مى شود، روز به روز مرضش سخت
تر شده اتفاقا فصل انگور بود و انگور زیادى در همان اطاقى که مریض بود مى گذارند، ایشان
بدون اطلاع کسى ، از آن انگورها مى خورد و مرضش شدیدتر شده تا مى میرد.
نظیر این داستان است آنچه در آخر کتاب دارالسلام عراقى نقل کرده از صالح متقى ملا عبدالحسین ،
مجاور کربلا و داستانى است طولانى و خلاصه اش آنکه پسر ملا عبدالحسین از بام خانه اش
مى افتد و مى میرد، پدرش پریشان و نالان بى اختیار به حرم حضرت سیدالشهداء علیه السلام
پناهنده مى شود و زنده شدن پسرش را مى طلبد و مى گوید تا پسرم را ندهید از حرم خارج
نمى شوم ، بالاخره همسایگان از آمدن پدر ماءیوس شده و مى گویند بیش از این نمى شود
جنازه را معطل گذاشت به ناچار جنازه پسر را به غسّالخانه مى برند، در اثناء غسل ، به
شفاعت حضرت اباعبداللّه علیه السلام روح پسر به بدنش برمى گردد لباسهایش را مى پوشد
و با پاى خود به حرم حضرت مى آید و به اتفاق پدرش به منزل برمى گردد.
کتاب داستان های شگفت مرحوم دستغیب
نکته های ناب اخلاقی از محضر آیت الله العظمی بهجت
به راستی چرا در قیامت همه از هم فرار میکنند؟
در قیامت اعمال صالح به کمک شما میآیند
محاسبه
اعمال به معنای این است که اگر انسانی کار بدی انجام داد به حساب میآید و
اگر کار خوبی هم انجام داد ضبط میگردد: ”فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ
ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ
”(۷-۸ زلزلة)
در این فرصت به گوشه ای از آیات پیرامون محاسبه اعمال اشاره خواهد شد :
۱ ـ ”وَکُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَآئِرَهُ فِی عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کِتَابًا یَلْقَاهُ مَنشُورًا
اقْرَأْ کَتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیبًا
“[إسراء، ۱۳ـ ۱۴]
و
سرنوشت (نیک یا شوم عمل) هر انسانى را (که از غیب برایش مقدر شده و به
سویش پر زده، همانند طوقى) در گردنش لازم و ثابت کردهایم، و در روز قیامت
نوشتهاى را براى او بیرون مىآوریم که آن را باز و گشوده دیدار خواهد کرد.
(به او گفته مىشود) کتاب (اعمال قلبى و بدنى) خود را بخوان،
تو خود کافى هستى که امروز حسابرس نفس خود باشى.
۲ ـ «وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ
وَکُلُّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ » [قمر،۵۲ـ۵۳]
و هر چه آنها به جا آوردهاند (از عقاید و اعمال) در نوشتهها (در کتابهاى عمل شخصى آنها و کتاب عمومى لوح محفوظ) ثبت است.
و هر کوچک و بزرگى (از عملها در آن) نوشته شده است.
۳ ـ
«کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ، وَمَا أَدْرَاکَ مَا
سِجِّینٌ ، کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ، … کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ
لَفِی عِلِّیِّینَ ،
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ، کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ، یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ » [مطففین، ۷ـ۲۱ ] ؛
چنین
نیست (که مىپندارند حسابى نیست)، بىتردید نوشتار و کارنامه کیفرى فاجران
در سجّین است ،و تو چه مىدانى که سجّین چیست ، نوشتار (جامع)
رقمخوردهاى است (که مجازات اعمال همه فاجران در آن است ، … چنین نیست (که
حسابى در کار نباشد)، همانا نوشتار و کارنامه پاداش نیکان در علّیّین است،
و تو چه مىدانى که علّیّین چیست ،
نوشتار (جامع) رقمخوردهاى است (که پاداشهاى نیکان در آن است)،
که مقربان آن را مىبینند و فرشتگان در نزد آن حاضر مىشوند.
بدیهی
است که محاسبه اعمال همه بندگان عین عدالت است، اما این محاسبه به معنای
این است که اگر انسانی کار بدی انجام داد به حساب میآید و اگر کار خوبی هم
انجام داد ضبط میگردد :
”فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ “ [۶و۷زلزلة] ؛
پس هر که هم وزن ذرهاى کار خیر کند (جزا یا تجسم خارجى) آن را مىبیند ، و هر که هم وزن ذرهاى کار شرکند آن را مىبیند.
ذرهها در قیامت محاسبه میشوند
«فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا »؛( زلزلة: ۷)
همین
چیزهایی که در فضا و در نور آفتاب معلقند و دیده میشوند، ذره هستند. این
آیه قرآن بیانگر این موضوع است که اگر شما کار کنید و تلاشی کنید، حتی به
اندازه یک ذره ضایع نخواهد شد.
فرض بفرمایید که شما ساعت کارتان
تمام شده و پنج دقیقه اضافه میمانید که نه مدیر میفهمد، نه بالادست
میفهمد، نه در سوابق اثر میگذارد و نه اضافه کار میدهند؛ اما خدا و
کرامالکاتبین این پنج دقیقه را میبینند و آن را در پرونده شما ثبت
میکنند؛ که این آقا بعد از ساعت خدمت، چون دید این کار مانده است، پنج
دقیقه بیشتر کار کرد. چنین چیزی را ما در هیچ جا، غیر از عرصه دین و ایمان
دینی، سراغ نداریم.
یکجا پول خوبی سر راه فردی قرار میگیرد؛
یک رشوه، هدیه، و او میتواند بدون این که هیچ برگه و اثر انگشتی جا بگذار،
امضایی بدهد و این پول را بگیرد ؛ اما محض رضای خدا نمیگیرد ؛ با اینکه
میتواند و هیچ کسی از این ماجرا خبردار نمی شود اما چون میداند که خداوند
در همه حال نظاره گر اعمال او است ، از آن پول حرام و عمل خلاف می گذرد.
این
را بدانیم و یقین داشته باشیم که همه این رفتارهای ما ثبت میشود و آن
وقتی به کار ما میآید که «یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ
یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ
روزى که آدمى از برادرش مىگریزد ،و از
مادر و پدرش ،و از همسر و پسرانش ،براى هر انسانى در آن روز حال و کارى
خواهد بود که او را به خود مشغول دارد»( عبس: ۳۴-۳۷) است.
آن
روز، روزی که انسان از برادر خودش به خاطر کثرت التهاب، شدت، اضطراب و
آشفتگی حاکم بر روز قیامت و حساب و جزای الهی و مو از ماست کشیدن الهی
میگریزد؛ آن روز چنان سنگین و سخت است که «… یَوْمًا یَجْعَلُ
الْوِلْدَانَ شِیبًا : .. کودکان را (از شدت هول) پیر سپیدمو کند پرهیز
خواهید کرد؟ »؛( مزمل: ۱۷) جوان را پیر میکند؛ انسان در آن روز از پدر و
مادر خودش و از بچهاش و از همسر خودش میگریزد.
به راستی چرا در قیامت همه از هم فرار میکنند؟
«لِکُلِّ
امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ »؛ هر کسی به قدر خودش
گرفتاری دارد که همان گرفتاری خودش برایش بس است و مجال این نیست که به فکر
کس دیگری باشد.
چهره شناسی به روایت قرآن
در
آن روز و در آنجا، «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ : چهره هایى در آن روز
خرم و شاداب است»( قیامت: ۲۲) چهرههایی شادند؛ چهرههایی گرفته.
1- برای قبول شدن اعمال ماه رمضان این عمل وارد شده است: عمل شریفی که سید قدس سره
آن را در (اقبال) از (جعفر بن محمد الدوریستی) از کتاب (حسنی) از پیامبر (ص) روایت کرده است
که فرمودند: (کسی که در شب آخر ماه رمضان ده رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت یک بار فاتحه
الکتاب و ده بار قل هو الله احد بخواند و در سجده و رکوع خود ده بار بگوید:
(سُبحان اللهِ وَالحَمدُ للهِ و لا اِلهَ الا اللهُ وَاللهُ اَکبَرُ) و در هر دو رکعت یک بار تشهد خوانده و
سپس سلام بدهد، و در پایان ده رکعت نماز بعد از سلام دادن صدبار (استغفرالله) بگوید و هنگامی
که از استغفار فارغ شد سجده کند و در سجده بگوید:
(یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا ذَالجَلالِ وَالاکرام یا رحمن الدنیا رَحمنَالدُّنیا والاخِرَه وَرَحیمَهُما، یا الهَ
الاوَّلینَ والاخِرینَ اِغفِرلَنا ذُنوبَنا و تَقَبَّل مِنّا صَلواتَنا و صیامَنا و قیامَنا)
- قسم به کسی که مرا بحق به پیامبری برانگیخت، جبرئیل بنقل از اسرافیل و او از
پروردگار متعال به من خبر داد که: - او سرش را از سجده برنمی دارد مگر این که خداوند
او را آمرزیده، ماه رمضان را از او قبول نموده و از گناهانش میگذرد، گرچه هفتاد گناه انجام
داده باشد که هر کدام از آنان بزرگتر از گناهان بندگان باشد، و از تمام اهالی منطقهای که
در آن است قبول میکند تا این که فرمود:
(این هدیه، مخصوص من و مردان و زنان امتم میباشد
و خداوند متعال آن را به هیچکدام از پیامبران و مردم قبل از من نداده است.)
مومنی که در پی اصلاح مردم بوده و بهرهای از رحمت خداوندی دارد، باید این نماز را بخاطر
خیر زیادی که برای بندگان خدا دارد بخواند. عالمی که در طول ماه برای هدایت مردم و اصلاح اعمال
آنان در جایگاه وعظ نشسته بود چگونه میتواند نسبت به این عمل جزیی که حتی باندازه
یک جلسه وعظ نیز زحمت ندارد بی تفاوت باشد در حالی که بخوبی میداند که موعظههای
او برای تمامی کسانی که در مجلس وعظ او حضور پیدا میکنند سودمند نیست، چه رسد
به اهل منطقهاش که ممکن است گاهی جمعیت آن به چند میلیون نفر برسد و نیز فایده وعظ
برای آنان یک دهم فایده آمرزش و قبول تمامی اعمال این ماه که در روایت آمده نیست.
اگر کسی بگوید که روایت قطعی نیست. در جواب او باید گفت: با تمسک به (روایات تسامح)
این مشکل حل میگردد و اگر باز بگوید: فرض کن (روایات تسامح) این روایات را مانند روایات
قطعی گردانید، ولی از کجا یقین کنیم که این عمل قبول میگردد تا به فایده مذکور یقین پیدا کنیم؟
در جواب میگوییم: این اشکال در وعظ نیز موجود است، در حالی که این مشکل در این عمل
کمتر از وعظ میباشد. زیرا اصلاح نیت در وعظ از چند جهت مشکلتر از اصلاح نیت در عبادات است.
که واضحترین آن همین است که وعظ مناسب با دوستی مقام است، همچنین وعظ فقط
در میان جمعیت کثیری از مردم امکانپذیر است که موجب مشکل شدن اصلاح نیت میگردد.
منبع : تبیان
در مکتوب امام حسن عسکری(ع) به ابن بابویه قمی (ره) سه مرتبه
سفارش به نماز شب را می فرماید : «علیک بصلوه اللیل».
اینک برای نمونه چند
اثر از آثار دنیوی و اخروی ذکر می گردد
سحر خیزی برای حفظ و صحت و سلامتی بدن خیلی نفع دارد
چنانچه از امیرالمومنین(ع) روایت شده کسی که زیاد می خوابد
خصوصا وقت سحر، سنگین و کِسِل است.
نماز
شب نور چشم را زیاد و رزق را توسعه می دهد و موجی محبت می گردد.
در حدیث است که زنی آمد نزد حضرت صادق(ع) عرض کرد
ای پسر پیغمبر(ص) شوهرم مرا دوست نمی دارد چه کنم؟
حضرت فرمود : «علیک بصلوه اللیل» برو نماز شب بخوان.
پس از چندی خدمت حضرت رسید و تشکر کرد و گفت :
شوهرم از آن وقت هیچ کس را به اندازه من دوست نمیدارد
و گفت خدا رحمت کند زنی را که سحر برخیزد و شوهرش را بیدار کند
و همچنین مردی که برخیزد و زنش را بیدار کند و نماز شب بخوانند.
یکی از بزرگان دین که نام او را شیخ نجیب الدین می
گفتند تعریف می کرد
که : شبی از شبها خوابم نبرد و هرچه کردم استراحت کنم نتوانستم .
تصمصم گرفتم حرکت کرده و به گورستان بصره بروم و دعایی برای اموات
بخوانم، شاید قلبم آرام گیرد و بخوابم . به دنبال همان تصمیم به گورستان
رفتم ، شب از نیمه گذشته بود ، دیدم که چهار نفر جنازه ای را به دوش گرفته
و وارد قبرستان شدند . با خود گفتم که شاید آن را کشته اند که این وقت شب
برای خاک کردن آورده اند ، پیش رفته و گفتم : شما را به خدا سوگند
می دهم راستش را بگویید آیا این جنازه را شما کشته اید یا دیگری ؟ ...
جمع آوری 40 میلیون ریال کمک مردمی برای توزیع سبد کالا در قاضی جهان
توزیع 25 سبد کالا بین نیازمندان قاضی جهان
مسوول گروه خیریه جوانان قاضی جهان از توزیع 25 سبد کالا بین نیازمندان این منطقه همزمان با ماه مبارک رمضان و در هفته اطعام و اکرام نیامندان خبرداد.
وی با بیان اینکه کالاهای این سبد حمایتی برنج، روغن، مرغ، حبوبات، خرما، پنیر ، چای ، قند و... با ارزش هر سبد یک میلیون و ششصدهزار ریال را شامل می شود افزود: خیرین قاضی جهان مبلغ 40 میلیون ریال برای توزیع سبد کالا در قاضی جهان کمک کردند.
وی ضمن تجلیل از کمک های خیرین در فضاهای مجازی به ویژه گروه آنایوردوم قاضی جهان افزود: براساس آیات قرآنی و براساس سیره عملی پیامبر گرامی اسلام و سایر ائمه اطهار (ع) یکی از رویکردها و پیامهای ماه مبارک رمضان رسیدگی به فقرا و ایتام است.
وی با بیان اینکه این طرح برگرفته از سیره عملی مولای متقیان حضرت علی(ع) است که همه ساله در قاضی جهان توسط تعدادی از جوانان صورت می پذیرد گفت: هدف از اجرای این طرح الگوپذیری از ائمه اطهار (ع) به ویژه حضرت علی (ع) پیرامون مساعدت به فقرا و نیازمندان، احیای ارزشهای والای اسلامی و انسانی، تشویق و ترغیب نیکوکاران و خیران و مشارکت هر چه بیشتر آنها در یاری رساندن به نیازمندان است.
وی با تأکید بر اینکه اطعام نیازمندان در ماه مبارک رمضان نزد خداوند دارای ارزش ویژهای است، بیان کرد: این سنت حسنه در منطقه در حال گسترش است و همه ساله شاهد هستیم سفرههای فراوانی برای اطعام ایتام و نیازمندان پهن میشود که امثال هم بصورت عمومی به همت هیئت امنای مساجد، مهدقرآن فاطمیه(س) و مهدقرآن امیرالمومنین (ع) در مسجد جامع قاضی جهان برای آقایان ، حسینیه و مسجد ولیعصر(عج) برای خانم ها برگزار گردید.
وی افزود: از خیرین انتظار می رود جهت کمک به این موارد و ماه رمضان بسنده نکنند و ضمن استمرار کمک های مادی و معنوی شان ان شاء الله در طول سال بتوانیم در چندین نوبت از عیدنوروز گرفته تا در آغاز سال تحصیلی به یاری نیازمندان منطقه بشتابیم.
امیر المؤمنین علی (ع) روایت کرده که رسول خدا (ص) روزی برای ما خطبه خواند و در ضمن آن فرمود:
1.ای مردم !ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به سوی شما آمده است.
2.ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها است.
3.روزهایش بهترین روزهاست.
4.شبهایش بهترین شب ها است.
5.ساعتهایش بهترین ساعت ها است.
6.ماهی است که به میهمانی خدا دعوت شده اید و از اهل کرامت خدا قرار داده شده اید.
7.نفس های شما ثواب تسبیح دارد.
8.خواب تان ثواب عبادت دارد.
9.اعمال شما در این ماه مقبول است.
10.دعای تان مستجاب می شود.
11.پس با نیت های صادق و قلب های پاک خدا را بخوانید که شما را برای روزه داری و قرائت قرآن توفیق عطا کند.
12.شقی و بدبخت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خدا محروم بماند.
13.با گرسنگی و تشنگی خودتان .گرسنگی و تشنگی روز قیامت را به یاد آورید و به فقرا و مساکین صدقه بدهید.
14.بزرگترها را احترام کنید و به خردسالان ترحم کنید.
15.نسبت به خویشان صله رحم کنید.
16.زبانتان را حفظ کنید .
17.چشم تان را از آنچه حرام است بپوشانید.
18.گوش تان را از شنیدن محرمات باز دارید.
19.با یتیمان مردم مهربانی کنید تا با یتیمان شما مهربانی کنند.
20.از گناهانتان توبه کنید.
21.در اوقات نماز دست هایتان را برای دعا بردارید زیرا این ساعت ها بهترین ساعت ها است
که خدا به مردم نظر رحمت می کند.
22.مناجات شان را اجابت می کند و ندایشان را لبیک می گوید.
23.به سؤال کننده عطا کرده و دعوت شان را اجابت می نماید.
24.ای مردم! نفوس شما در گرو اعمال تان می باشد .پس به وسیله ی استغفار آن ها را آزاد سازید.
25.پشت شما با گناه سنگین شده با طول سجود بارتان را سبک کنید.
26.بدانید که خدا به عزت خودش سوگند یاد کرده که نماز گزاران و سجده کنندگان را عذاب نکند و آن ها
را در قیامت از آتش دوزخ نترساند.
27.ای مردم!هر کس در این ماه روزه دار مؤمنی را افطار دهد ثواب آزاد کردن بنده ای به او عطا خواهد شد
و گناهان گذشته اش مورد عفو قرار خواهد گرفت.گفته شد یا رسول الله همه ما قدرت نداریم که روزه دار
را افطار دهیم .حضرت(ص) فرمود:« از آتش دوزخ بپرهیزید!گر چه با یک خرما یا یک شربت آب باشد!»
28.ای مردم! هر کس در این ماه اخلاقش را نیک گرداند در قیامت حسابش را آسان خواهد نمود.
29.هر کس در این ماه شرش را از مردم باز دارد خدا در قیامت غضبش را از او باز خواهد داشت.
30.هر کس که در این ماه کار بنده اش را سبک گرداند خدا در قیامت حسابش را آسان خواهد نمود.
وسایل الشیعه جلد 7 صفحه 227
باتشکر ویژه از جناب آقای علیرضا زارع به جهت ارسال تعدادی از عکسهای افطاری مسجدجامع قاضی جهان