و نیز از مرحوم آقامیرزا محمود شنیدم که فرمود در نجف اشرف مرحوم آقا شیخ محمد حسین
قمشه اى که از فضلا و تلامیذ مرحوم سید مرتضى کشمیرى بود مشهور شده بود که
((از گور گریخته )) و سبب این شهرت چنانچه از خود آن مرحوم شنیدم این بود که ایشان
در سن هیجده سالگى در قمشه به مرض حصبه مبتلا مى شود، روز به روز مرضش سخت
تر شده اتفاقا فصل انگور بود و انگور زیادى در همان اطاقى که مریض بود مى گذارند، ایشان
بدون اطلاع کسى ، از آن انگورها مى خورد و مرضش شدیدتر شده تا مى میرد.
نظیر این داستان است آنچه در آخر کتاب دارالسلام عراقى نقل کرده از صالح متقى ملا عبدالحسین ،
مجاور کربلا و داستانى است طولانى و خلاصه اش آنکه پسر ملا عبدالحسین از بام خانه اش
مى افتد و مى میرد، پدرش پریشان و نالان بى اختیار به حرم حضرت سیدالشهداء علیه السلام
پناهنده مى شود و زنده شدن پسرش را مى طلبد و مى گوید تا پسرم را ندهید از حرم خارج
نمى شوم ، بالاخره همسایگان از آمدن پدر ماءیوس شده و مى گویند بیش از این نمى شود
جنازه را معطل گذاشت به ناچار جنازه پسر را به غسّالخانه مى برند، در اثناء غسل ، به
شفاعت حضرت اباعبداللّه علیه السلام روح پسر به بدنش برمى گردد لباسهایش را مى پوشد
و با پاى خود به حرم حضرت مى آید و به اتفاق پدرش به منزل برمى گردد.
کتاب داستان های شگفت مرحوم دستغیب
نکته های ناب اخلاقی از محضر آیت الله العظمی بهجت
به راستی چرا در قیامت همه از هم فرار میکنند؟
در قیامت اعمال صالح به کمک شما میآیند
محاسبه
اعمال به معنای این است که اگر انسانی کار بدی انجام داد به حساب میآید و
اگر کار خوبی هم انجام داد ضبط میگردد: ”فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ
ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ
”(۷-۸ زلزلة)
در این فرصت به گوشه ای از آیات پیرامون محاسبه اعمال اشاره خواهد شد :
۱ ـ ”وَکُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَآئِرَهُ فِی عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کِتَابًا یَلْقَاهُ مَنشُورًا
اقْرَأْ کَتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیبًا
“[إسراء، ۱۳ـ ۱۴]
و
سرنوشت (نیک یا شوم عمل) هر انسانى را (که از غیب برایش مقدر شده و به
سویش پر زده، همانند طوقى) در گردنش لازم و ثابت کردهایم، و در روز قیامت
نوشتهاى را براى او بیرون مىآوریم که آن را باز و گشوده دیدار خواهد کرد.
(به او گفته مىشود) کتاب (اعمال قلبى و بدنى) خود را بخوان،
تو خود کافى هستى که امروز حسابرس نفس خود باشى.
۲ ـ «وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ
وَکُلُّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ » [قمر،۵۲ـ۵۳]
و هر چه آنها به جا آوردهاند (از عقاید و اعمال) در نوشتهها (در کتابهاى عمل شخصى آنها و کتاب عمومى لوح محفوظ) ثبت است.
و هر کوچک و بزرگى (از عملها در آن) نوشته شده است.
۳ ـ
«کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ، وَمَا أَدْرَاکَ مَا
سِجِّینٌ ، کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ، … کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ
لَفِی عِلِّیِّینَ ،
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ، کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ، یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ » [مطففین، ۷ـ۲۱ ] ؛
چنین
نیست (که مىپندارند حسابى نیست)، بىتردید نوشتار و کارنامه کیفرى فاجران
در سجّین است ،و تو چه مىدانى که سجّین چیست ، نوشتار (جامع)
رقمخوردهاى است (که مجازات اعمال همه فاجران در آن است ، … چنین نیست (که
حسابى در کار نباشد)، همانا نوشتار و کارنامه پاداش نیکان در علّیّین است،
و تو چه مىدانى که علّیّین چیست ،
نوشتار (جامع) رقمخوردهاى است (که پاداشهاى نیکان در آن است)،
که مقربان آن را مىبینند و فرشتگان در نزد آن حاضر مىشوند.
بدیهی
است که محاسبه اعمال همه بندگان عین عدالت است، اما این محاسبه به معنای
این است که اگر انسانی کار بدی انجام داد به حساب میآید و اگر کار خوبی هم
انجام داد ضبط میگردد :
”فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ “ [۶و۷زلزلة] ؛
پس هر که هم وزن ذرهاى کار خیر کند (جزا یا تجسم خارجى) آن را مىبیند ، و هر که هم وزن ذرهاى کار شرکند آن را مىبیند.
ذرهها در قیامت محاسبه میشوند
«فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا »؛( زلزلة: ۷)
همین
چیزهایی که در فضا و در نور آفتاب معلقند و دیده میشوند، ذره هستند. این
آیه قرآن بیانگر این موضوع است که اگر شما کار کنید و تلاشی کنید، حتی به
اندازه یک ذره ضایع نخواهد شد.
فرض بفرمایید که شما ساعت کارتان
تمام شده و پنج دقیقه اضافه میمانید که نه مدیر میفهمد، نه بالادست
میفهمد، نه در سوابق اثر میگذارد و نه اضافه کار میدهند؛ اما خدا و
کرامالکاتبین این پنج دقیقه را میبینند و آن را در پرونده شما ثبت
میکنند؛ که این آقا بعد از ساعت خدمت، چون دید این کار مانده است، پنج
دقیقه بیشتر کار کرد. چنین چیزی را ما در هیچ جا، غیر از عرصه دین و ایمان
دینی، سراغ نداریم.
یکجا پول خوبی سر راه فردی قرار میگیرد؛
یک رشوه، هدیه، و او میتواند بدون این که هیچ برگه و اثر انگشتی جا بگذار،
امضایی بدهد و این پول را بگیرد ؛ اما محض رضای خدا نمیگیرد ؛ با اینکه
میتواند و هیچ کسی از این ماجرا خبردار نمی شود اما چون میداند که خداوند
در همه حال نظاره گر اعمال او است ، از آن پول حرام و عمل خلاف می گذرد.
این
را بدانیم و یقین داشته باشیم که همه این رفتارهای ما ثبت میشود و آن
وقتی به کار ما میآید که «یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ
یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ
روزى که آدمى از برادرش مىگریزد ،و از
مادر و پدرش ،و از همسر و پسرانش ،براى هر انسانى در آن روز حال و کارى
خواهد بود که او را به خود مشغول دارد»( عبس: ۳۴-۳۷) است.
آن
روز، روزی که انسان از برادر خودش به خاطر کثرت التهاب، شدت، اضطراب و
آشفتگی حاکم بر روز قیامت و حساب و جزای الهی و مو از ماست کشیدن الهی
میگریزد؛ آن روز چنان سنگین و سخت است که «… یَوْمًا یَجْعَلُ
الْوِلْدَانَ شِیبًا : .. کودکان را (از شدت هول) پیر سپیدمو کند پرهیز
خواهید کرد؟ »؛( مزمل: ۱۷) جوان را پیر میکند؛ انسان در آن روز از پدر و
مادر خودش و از بچهاش و از همسر خودش میگریزد.
به راستی چرا در قیامت همه از هم فرار میکنند؟
«لِکُلِّ
امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ »؛ هر کسی به قدر خودش
گرفتاری دارد که همان گرفتاری خودش برایش بس است و مجال این نیست که به فکر
کس دیگری باشد.
چهره شناسی به روایت قرآن
در
آن روز و در آنجا، «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ : چهره هایى در آن روز
خرم و شاداب است»( قیامت: ۲۲) چهرههایی شادند؛ چهرههایی گرفته.
1- برای قبول شدن اعمال ماه رمضان این عمل وارد شده است: عمل شریفی که سید قدس سره
آن را در (اقبال) از (جعفر بن محمد الدوریستی) از کتاب (حسنی) از پیامبر (ص) روایت کرده است
که فرمودند: (کسی که در شب آخر ماه رمضان ده رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت یک بار فاتحه
الکتاب و ده بار قل هو الله احد بخواند و در سجده و رکوع خود ده بار بگوید:
(سُبحان اللهِ وَالحَمدُ للهِ و لا اِلهَ الا اللهُ وَاللهُ اَکبَرُ) و در هر دو رکعت یک بار تشهد خوانده و
سپس سلام بدهد، و در پایان ده رکعت نماز بعد از سلام دادن صدبار (استغفرالله) بگوید و هنگامی
که از استغفار فارغ شد سجده کند و در سجده بگوید:
(یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا ذَالجَلالِ وَالاکرام یا رحمن الدنیا رَحمنَالدُّنیا والاخِرَه وَرَحیمَهُما، یا الهَ
الاوَّلینَ والاخِرینَ اِغفِرلَنا ذُنوبَنا و تَقَبَّل مِنّا صَلواتَنا و صیامَنا و قیامَنا)
- قسم به کسی که مرا بحق به پیامبری برانگیخت، جبرئیل بنقل از اسرافیل و او از
پروردگار متعال به من خبر داد که: - او سرش را از سجده برنمی دارد مگر این که خداوند
او را آمرزیده، ماه رمضان را از او قبول نموده و از گناهانش میگذرد، گرچه هفتاد گناه انجام
داده باشد که هر کدام از آنان بزرگتر از گناهان بندگان باشد، و از تمام اهالی منطقهای که
در آن است قبول میکند تا این که فرمود:
(این هدیه، مخصوص من و مردان و زنان امتم میباشد
و خداوند متعال آن را به هیچکدام از پیامبران و مردم قبل از من نداده است.)
مومنی که در پی اصلاح مردم بوده و بهرهای از رحمت خداوندی دارد، باید این نماز را بخاطر
خیر زیادی که برای بندگان خدا دارد بخواند. عالمی که در طول ماه برای هدایت مردم و اصلاح اعمال
آنان در جایگاه وعظ نشسته بود چگونه میتواند نسبت به این عمل جزیی که حتی باندازه
یک جلسه وعظ نیز زحمت ندارد بی تفاوت باشد در حالی که بخوبی میداند که موعظههای
او برای تمامی کسانی که در مجلس وعظ او حضور پیدا میکنند سودمند نیست، چه رسد
به اهل منطقهاش که ممکن است گاهی جمعیت آن به چند میلیون نفر برسد و نیز فایده وعظ
برای آنان یک دهم فایده آمرزش و قبول تمامی اعمال این ماه که در روایت آمده نیست.
اگر کسی بگوید که روایت قطعی نیست. در جواب او باید گفت: با تمسک به (روایات تسامح)
این مشکل حل میگردد و اگر باز بگوید: فرض کن (روایات تسامح) این روایات را مانند روایات
قطعی گردانید، ولی از کجا یقین کنیم که این عمل قبول میگردد تا به فایده مذکور یقین پیدا کنیم؟
در جواب میگوییم: این اشکال در وعظ نیز موجود است، در حالی که این مشکل در این عمل
کمتر از وعظ میباشد. زیرا اصلاح نیت در وعظ از چند جهت مشکلتر از اصلاح نیت در عبادات است.
که واضحترین آن همین است که وعظ مناسب با دوستی مقام است، همچنین وعظ فقط
در میان جمعیت کثیری از مردم امکانپذیر است که موجب مشکل شدن اصلاح نیت میگردد.
منبع : تبیان
در مکتوب امام حسن عسکری(ع) به ابن بابویه قمی (ره) سه مرتبه
سفارش به نماز شب را می فرماید : «علیک بصلوه اللیل».
اینک برای نمونه چند
اثر از آثار دنیوی و اخروی ذکر می گردد
سحر خیزی برای حفظ و صحت و سلامتی بدن خیلی نفع دارد
چنانچه از امیرالمومنین(ع) روایت شده کسی که زیاد می خوابد
خصوصا وقت سحر، سنگین و کِسِل است.
نماز
شب نور چشم را زیاد و رزق را توسعه می دهد و موجی محبت می گردد.
در حدیث است که زنی آمد نزد حضرت صادق(ع) عرض کرد
ای پسر پیغمبر(ص) شوهرم مرا دوست نمی دارد چه کنم؟
حضرت فرمود : «علیک بصلوه اللیل» برو نماز شب بخوان.
پس از چندی خدمت حضرت رسید و تشکر کرد و گفت :
شوهرم از آن وقت هیچ کس را به اندازه من دوست نمیدارد
و گفت خدا رحمت کند زنی را که سحر برخیزد و شوهرش را بیدار کند
و همچنین مردی که برخیزد و زنش را بیدار کند و نماز شب بخوانند.
یکی از بزرگان دین که نام او را شیخ نجیب الدین می
گفتند تعریف می کرد
که : شبی از شبها خوابم نبرد و هرچه کردم استراحت کنم نتوانستم .
تصمصم گرفتم حرکت کرده و به گورستان بصره بروم و دعایی برای اموات
بخوانم، شاید قلبم آرام گیرد و بخوابم . به دنبال همان تصمیم به گورستان
رفتم ، شب از نیمه گذشته بود ، دیدم که چهار نفر جنازه ای را به دوش گرفته
و وارد قبرستان شدند . با خود گفتم که شاید آن را کشته اند که این وقت شب
برای خاک کردن آورده اند ، پیش رفته و گفتم : شما را به خدا سوگند
می دهم راستش را بگویید آیا این جنازه را شما کشته اید یا دیگری ؟ ...
جمع آوری 40 میلیون ریال کمک مردمی برای توزیع سبد کالا در قاضی جهان
توزیع 25 سبد کالا بین نیازمندان قاضی جهان
مسوول گروه خیریه جوانان قاضی جهان از توزیع 25 سبد کالا بین نیازمندان این منطقه همزمان با ماه مبارک رمضان و در هفته اطعام و اکرام نیامندان خبرداد.
وی با بیان اینکه کالاهای این سبد حمایتی برنج، روغن، مرغ، حبوبات، خرما، پنیر ، چای ، قند و... با ارزش هر سبد یک میلیون و ششصدهزار ریال را شامل می شود افزود: خیرین قاضی جهان مبلغ 40 میلیون ریال برای توزیع سبد کالا در قاضی جهان کمک کردند.
وی ضمن تجلیل از کمک های خیرین در فضاهای مجازی به ویژه گروه آنایوردوم قاضی جهان افزود: براساس آیات قرآنی و براساس سیره عملی پیامبر گرامی اسلام و سایر ائمه اطهار (ع) یکی از رویکردها و پیامهای ماه مبارک رمضان رسیدگی به فقرا و ایتام است.
وی با بیان اینکه این طرح برگرفته از سیره عملی مولای متقیان حضرت علی(ع) است که همه ساله در قاضی جهان توسط تعدادی از جوانان صورت می پذیرد گفت: هدف از اجرای این طرح الگوپذیری از ائمه اطهار (ع) به ویژه حضرت علی (ع) پیرامون مساعدت به فقرا و نیازمندان، احیای ارزشهای والای اسلامی و انسانی، تشویق و ترغیب نیکوکاران و خیران و مشارکت هر چه بیشتر آنها در یاری رساندن به نیازمندان است.
وی با تأکید بر اینکه اطعام نیازمندان در ماه مبارک رمضان نزد خداوند دارای ارزش ویژهای است، بیان کرد: این سنت حسنه در منطقه در حال گسترش است و همه ساله شاهد هستیم سفرههای فراوانی برای اطعام ایتام و نیازمندان پهن میشود که امثال هم بصورت عمومی به همت هیئت امنای مساجد، مهدقرآن فاطمیه(س) و مهدقرآن امیرالمومنین (ع) در مسجد جامع قاضی جهان برای آقایان ، حسینیه و مسجد ولیعصر(عج) برای خانم ها برگزار گردید.
وی افزود: از خیرین انتظار می رود جهت کمک به این موارد و ماه رمضان بسنده نکنند و ضمن استمرار کمک های مادی و معنوی شان ان شاء الله در طول سال بتوانیم در چندین نوبت از عیدنوروز گرفته تا در آغاز سال تحصیلی به یاری نیازمندان منطقه بشتابیم.
امیر المؤمنین علی (ع) روایت کرده که رسول خدا (ص) روزی برای ما خطبه خواند و در ضمن آن فرمود:
1.ای مردم !ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به سوی شما آمده است.
2.ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها است.
3.روزهایش بهترین روزهاست.
4.شبهایش بهترین شب ها است.
5.ساعتهایش بهترین ساعت ها است.
6.ماهی است که به میهمانی خدا دعوت شده اید و از اهل کرامت خدا قرار داده شده اید.
7.نفس های شما ثواب تسبیح دارد.
8.خواب تان ثواب عبادت دارد.
9.اعمال شما در این ماه مقبول است.
10.دعای تان مستجاب می شود.
11.پس با نیت های صادق و قلب های پاک خدا را بخوانید که شما را برای روزه داری و قرائت قرآن توفیق عطا کند.
12.شقی و بدبخت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خدا محروم بماند.
13.با گرسنگی و تشنگی خودتان .گرسنگی و تشنگی روز قیامت را به یاد آورید و به فقرا و مساکین صدقه بدهید.
14.بزرگترها را احترام کنید و به خردسالان ترحم کنید.
15.نسبت به خویشان صله رحم کنید.
16.زبانتان را حفظ کنید .
17.چشم تان را از آنچه حرام است بپوشانید.
18.گوش تان را از شنیدن محرمات باز دارید.
19.با یتیمان مردم مهربانی کنید تا با یتیمان شما مهربانی کنند.
20.از گناهانتان توبه کنید.
21.در اوقات نماز دست هایتان را برای دعا بردارید زیرا این ساعت ها بهترین ساعت ها است
که خدا به مردم نظر رحمت می کند.
22.مناجات شان را اجابت می کند و ندایشان را لبیک می گوید.
23.به سؤال کننده عطا کرده و دعوت شان را اجابت می نماید.
24.ای مردم! نفوس شما در گرو اعمال تان می باشد .پس به وسیله ی استغفار آن ها را آزاد سازید.
25.پشت شما با گناه سنگین شده با طول سجود بارتان را سبک کنید.
26.بدانید که خدا به عزت خودش سوگند یاد کرده که نماز گزاران و سجده کنندگان را عذاب نکند و آن ها
را در قیامت از آتش دوزخ نترساند.
27.ای مردم!هر کس در این ماه روزه دار مؤمنی را افطار دهد ثواب آزاد کردن بنده ای به او عطا خواهد شد
و گناهان گذشته اش مورد عفو قرار خواهد گرفت.گفته شد یا رسول الله همه ما قدرت نداریم که روزه دار
را افطار دهیم .حضرت(ص) فرمود:« از آتش دوزخ بپرهیزید!گر چه با یک خرما یا یک شربت آب باشد!»
28.ای مردم! هر کس در این ماه اخلاقش را نیک گرداند در قیامت حسابش را آسان خواهد نمود.
29.هر کس در این ماه شرش را از مردم باز دارد خدا در قیامت غضبش را از او باز خواهد داشت.
30.هر کس که در این ماه کار بنده اش را سبک گرداند خدا در قیامت حسابش را آسان خواهد نمود.
وسایل الشیعه جلد 7 صفحه 227
باتشکر ویژه از جناب آقای علیرضا زارع به جهت ارسال تعدادی از عکسهای افطاری مسجدجامع قاضی جهان
ماه مبارک رمضان، ماه طهارت است. ماهی که بنده وجود خود را از تمایلات مادی
و حیوانی زدوده و با روزه ضمن تطهیر جسم، به تطهیر جان نیز می پردازد تا
روحش در عالم پاکی و رشد و تعالی، از انوار هدایت بخش خدای متعال بهره مند شود.
پس می توان گفت حقیقت ماه رمضان عبارت است از: آزادی از خود؛ آزادی از خود
حیوانی، و تولد خود الهی. ماه مبارک رمضان، ماه تخلق به اخلاق الهی است
و حقیقت و باطن آن عبارت است از: رسیدن به لقای خداوند.
در حدیثی آمده است که خداوند سبحان فرمود: «الصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أَجْزِی بِه»؛
(شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 75) روزه مال من است و من خود به آن
جزا می دهم. بعضی کلمه «اجزی» در این روایت را به صیغه مجهول «اُجزَی» خوانده اند؛
یعنی روزه برای من است و من پاداش آن هستم. حیف است که انسان به خودش
و به غیر خدا و به هر آنچه که متغیر است، دل ببندد؛ زیرا هرچه غیر خدا است، در
معرض زوال و تغییر است و نمی تواند جزای انسان باشد؛ جزای روزه دار، لقای
حق است. (جوادی آملی، عبد الله، حکمت عبادات، ص 33و131- 135و 145- 147)
بعد از مقدمه ای که در مورد ماه رمضان ذکر کردیم، در این مقاله احکام،
به بیان چند پرسش و پاسخ در باب روزه و روزه داری می پردازیم:
سوال: آیا مسافر بدون قصد ده روز می تواند روزه مستحبی بگیرد؟
مراجع عظام تقلید می فرمایند: مسافر نمی تواند روزه مستحبی بگیرد و اگر نذر کند
روزه بگیرد و روز آن را معین نکند، نمىتواند آن را در سفر به جا آورد. ولى چنانچه
نذر کند که روز معینى را در سفر روزه بگیرد باید آن را در سفر به جا آورد.
(توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 952)
اما مسافر مىتواند براى خواستن حاجت، سه روز در مدینه طیبه روزه مستحبى بگیرد.
(توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 953،
(آیات عظام: خوئى، تبریزى، سیستانى، زنجانى) و أحوط این است که آن سه
روز، روزهاى چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه باشد. هر چند عده ای روزه گرفتن
در سفر را مکروه می دانند و حتی در خصوص این سه روز روزه ای که برای برآورده
شدن حاجت در مدینه گرفته می شود بیان می دارند
که جواز روزه در این صورت خالى از قوّت نیست لیکن احوط ترک آن است.
(مجمع الرسائل (المحشى لصاحب الجواهر)، ج 1، ص 432)
پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در خصوص سۆال مذکور
به این شرح است:
روزه مستحبی در سفر جایز است، هر چند احتیاط ترک آن است،
مگر در برخی موارد مانند سه روز روزه مستحبی در مدینة النبی (صلی الله علیه و آله)
برای برآورده شدن حاجت.
سۆال: کفاره باید به چه مصرفی برسد آیا می توان به مصرف مدرسه سازی،
خانه سازی، خرج جهیزیه عروس و سایر امور خیریه کرد یا خیر؟
جواب: کفاره روزه به صورت طعام (گندم یا آرد و...) باید به فقیر پرداخت شود البته
خود فقیر پس از تصرف مجاز است آن را مصرف کند، و یا به فروش برساند.
(توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 1017، استفتائات رهبری)
سۆال: اگر کسی مدتی خیال می کرده (به خاطر ندانستن مسائل) که روزه هر روز
را که بگیرد کافی است یا هرگاه نخواست می تواند آن را نگیرد
و افطار می کرده و وقتی که جنب بوده نمی گرفته آیا علاوه بر
قضای روزه، کفاره به آنها تعلق می گیرد یا نه؟
جواب: اگر مسئله را نمی دانسته و احتمال خلاف هم نمی داده است قضای
روزه های نگرفته را بجا آورده و پرداخت کفاره عمد لازم نیست.
(استفتائات امام خمینی (ره)، ج 1، ص 330، س 80)
سۆال: اگر کسی در سن 9 سالگی به سن تکلیف رسیده و مادر تأکید کرده که
توانائی روزه گرفتن را ندارد، لذا روزه نگیرد و چند سال به همین نحو روزه نگیرد
و الآن نمی داند که چه مدت را روزه نگرفته است چه باید بکند؟
جواب: به مقداری که یقین دارید که بعد از بلوغ روزه نگرفته اید باید قضا نمایید
و کفاره درفرض مسأله واجب نیست.
(استفتائات امام خمینی (ره)، ج 1، ص 333، س88)
سۆال: کسی که روزه قضا دارد می تواند روزه مستحبی بگیرد؟
اگر حکم مسأله را نمی دانسته بعد از فهمیدن مسأله آیا روزه های
مستحبی به جای قضا حساب می شود یا نه؟
جواب: بجای قضا حساب نمی شود. (استفتائات امام خمینی (ره)، ج 1، ص 336، س96)
سۆال: آیا کسی که قضای روزه ماه رمضان بدهکار است،
می تواند نذر کند و روزه نذر بجا آورد؟
جواب: خیر نمی تواند. (استفتائات امام خمینی (ره)، ج 1، ص 336، س 97)
فرآوری: آمنه اسفندیاری
بخش احکام اسلامی تبیان
منابع:
سایت سبطین
سایت اندیشه قم
سایت اسلام کوئیست
استفتائات امام خمینی (ره)، ج 1
توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1
روایت اول
در کتاب بحارالانوار از امام صادق (علیه السلام ) از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم )
روایت کرده که فرمود:
"شهر رمضان شهر الله عزوجل ، و هو شهر یضاعف الله فیه الحسنات ، و یمحو فیه السئیات ، و
هو شهر البرکة ، و هو شهر الانابة ، و هو شهر التوبة و هو شهر المغفرة ، و هو شهر العتق
من النار، و الفوز بالجنة . الا فاجتنبوا فیه کل حرام ، و اکثیروا فیه من تلاوة القرآن ، و سلوا فیه
حوائجکم ، واشتغلوا فیه بذکر ربکم ، و لایکونن شهر رمضان عندکم کغیره من الشهور، فان له عندالله
حرمة و فضلا على سائر الشهور، و لایکونن شهر رمضان یوم صومکم کیوم فطرکم ."(1)
((ماه رمضان ماه خداى عزوجل مى باشد، و آن ماهى است که خداوند کارهاى نیک را در آن دو چندان
کند و بدیها را در آن محو سازد، ماه برکت ، و ماه انابة و بازگشت ، و ماه توبه و ماه آمرزش و
ماه آزادى از آتش دوزخ ، و کامیاب شدن به بهشت است .
هان که در این ماه از هر حرامى خوددارى کنید، و تلاوت قرآن را زیاد کنید. و حاجات خود را
بخواهید، و به یاد پروردگارتان سرگرم باشید، و ماه رمضان نزد شما نباید همانند ماههاى دیگر باشد،
چرا که براى این ماه در پیشگاه خداوند حرمت و برترى بر دیگر ماهها است ، و نباید در ماه
رمضان روز روزه شما مانند روز غیر روزه شما باشد.))
امام
باقر (علیه السلام ) فرمود: هر چیزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان
است
روایت دوم
و از امام هشتم (علیه السلام ) روایت کرده که فرمود:
ادامه مطلب ...